Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

vrijdag 18 februari 2011

Binauraal

slaap strekt zich uit, in en langs
het hoofd in
beide richtingen,
omkranst met slangenbloemen
van nader gewaande sporen

de spooktreinen klimmen en dalen
over de groeivectoren
van de oorgloed en het
stilgehouden kaakbeen

een reiziger slaapt in ongeziene velden
tunnel tot tunnel,
van wortel tot stengel, op golven
van blad tot kelk en
kroon

donderdag 3 februari 2011

Laguna

onbekommerd zegt de bedronken profeet:
"wij zullen niet vechten om het laatste been
maar om het punt van een boek of een brief
omdat liefde op het einde van de wereld
een zaak zal zijn van schaduwen in
wegrottende wouden waar namensen niets meer
zullen weten over wat men zei en schreef
en de waarschuwingen niet herkend had
- het zij zo."

wij zijn dichter ondanks afstand
en ondanks afstand is er geen bezwaar
om te praten in onze twaalf tonen en zeven talen
die we kennen van de regenbogen en
de stand van de sterren als scholasten
en in de verte verwante vaganten

"pretentie is een nare zaak," meent
men in de goed gelakte gemeenteraden van dit land
"quamquam alii dicunt you're a cunt,"
bralt de ontketende dronkenman
waar de gekken kind aan huis zijn
en mensen huilen van blijdschap
(de gemeenteraad wordt geschorst)

de doodgravers staan klaar en de koffietafel is gedekt
de profeet schiet zichzelf in het gezicht
en mensen mompelen maar wat

en wij denken "van berg wil ik eroderen tot bos
tot strand en met de traagte van jaren
verglijden in de arduingrijze zee
die men hier zo goed kent"

beter om ons voor te bereiden en ons uit te spreiden
en de tijd die ons verstrengeld als snaren
en snorharen gegund is, goed te besteden
aan wat echt is en helemaal niet kan gezegd
worden met metaforen of symbolen

de oprechte gedachte kent geen waarde en geen lading,
"en een gedicht is maar één vonk in een vreugdevuur
van opeengehoopte onnozelheden"
wij gedenken het spoedige heengaan van de waan
en de ogenblikken van hand aan hand
huid aan huid
mond tot stilte

dinsdag 1 februari 2011

Onder ingebeelde daken

als de regen striemt over de wagens
en het water langs de ramen stroomt
wordt de traagte zichtbaar van het rijk
in de tragiek van uitgestrekte dagen
en de eindigheid van het verdragen

- ergens klinkt het slaan van klokken
nergens is het niet volledig vochtig