Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

woensdag 19 juli 2017

Seringen

de traagste tijd die bestaat, die kent geen grenzen
die kent geen namen, en ook geen ambitie.
de traagste tijd is mijn God, mijn Olympus
verscholen in de laatste embers en in de eerste zon.

hier is de gedachte maar de theorie van zichzelf
en is de stem geen ventiel maar een instrument.
hier bloeien de bloesems van ritme en van schaduw
om zich te onttrekken aan een meedogenloos lawaai.

de traagste tijd is een kosmische kat die eeuwig spint.
de laatste seconde die ons dichter trekt is
een ijsblokje dat net wegsmelt in een glas cola,
een seconde die voorbij-ijlt op het tempo van een jaar

dinsdag 4 juli 2017

Maar Alkmaar

je zegt dan zoiets onbestemds en bots
nog achterin de mond. een verwensing.
de spraakkunst wordt er niet mooier van.
ja maar ik ben toch niet gek
terwijl de waanzin je in de ogen staat
en het water tot aan je vlezige lippen.
de haarfracturen worden talrijker
en breiden zich uit in de huizen,
over de trottoirs en het gele email
van onze slecht gepoetste spreekbuizen.

pauze.

je zegt weer kijk, kijk, ik leg het uit
op een bierviltje dat de nacht niet haalt.
op een mica tafeltje,
gedoemd tot een vies soort vergetelheid
en dan dat speeksel ook nog er nog bij.
de aarde op haar platst is een veelheid
aan benevelde banaliteit.
ik zwijg en jij zwijgt nu eindelijk ook,
drinkt dan, slikt. en ik denk aan
jouw doodskist en wat daar nog jaren
in nagist.