Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

zondag 12 november 2017

Vallen / Kristoren Nekaldia

Een vrije val is nooit vrij
Een reis naar een waarheid van één punt
het nulpunt voorbij de waarneming

I

Vallen is verloren zijn in een droom
dwars door onbevattelijke wolken
in kleuren die niet bestaan,
door een oneindig gat in de grond.
De apertuur is een fractaal,
een stilstaand uur in het oog,
een naald die precies niets toont.

Was me, verlos me
Laat me over aan de tomeloze massa

II

Vallen is de zwaartekracht als winnaar
als beul van de entropie herkennen
kraker van skeletten en breker van fundamenten
Vallen is de Heer ontkennen en de hel omarmen
omdat er toch geen goden zijn
die zich over ons ontfermen

Want weet je als het toch gedaan moet zijn
kies je beter zelf wanneer Wiske knipoogt
de boter smelt op Nero's stapels wafels
en men de bard vastbindt voor het banket

Beter een danteske dood
dan het demento mori in een home
stinkend naar pis en schimmel

III

Filosoferen over de bodem
is het domein van zij die
de bodem nog niet bereikt hebben

bedelaars lezen geen Beda Venerabilis
en daklozen kennen geen Huis van het Zijn

Srebrenica, Sobibor, Siberië
schlugen dem Fass den boden heraus
en onder die onderkant
nog een onderkant
een asymptoot van wreedheid

IV

Vallen is de moeder aanroepen
Vallen is de vader vervloeken
Vallen is 9/11 en de kelders dreggen
voor de modder van nieuwe regimes.
Irak is niet meer Amerika geworden
maar Amerika is meer Irak
met een beschoten vlag als parachute
omringd door Europese vleesvliegen -
Le Pen, AfD, de Nederlandse liberalen
en de tweets van Theo Francken
Vallen is Vlaanderen voor Christus

V

Vallen is de spanning loslaten
ontsnappen in een nieuw verhaal
met maar één hoofdpersonage
en één decor dat inzakt
als een ovatie van vandalen

VI

Wis m'n gezicht uit in grove pixels
en maak er kitsch van

VII

Vallen is door de knieën gaan
voor de zwaartekracht, voor overmacht
voor de demonen die niet langer gebonden zijn
aan de mind-forged manacles

Zelfs halfweg lijkt de weg nog eindeloos
weg te zinken achter een grijze einder
zonder vluchtperspectief

VIII

Ooit gaf ik me over aan de liefde
maar ik leek iets te missen
een lek in de ziel
een ongeïnde schuld aan het zelf

Nu ben ik niet meer op Tinder
ik probeer niet meer
te verlangen naar het belang van acceptatie
of m'n onbelangrijkheid te aanvaarden

Doch friert mein Herz an manchen Tagen
kalte Zungen die da schlagen

IX

"Vallen voor de derde keer is de goede keer,"
zeggen alle mensen die niet vallen
die niet verpletterd liggen onder het gewicht
van een lichtloos bestaan
of een deur van een industriële koelkast
een Boeing 747
of de eisen van het kapitaal

X

Ik ben verloren, ik hoor enkel echo's
echo's van lang vergeten speelhallen
Het rood en het zwart
Het purper van het blote vlees
U bent de duizendste bezoeker
Ontmoet nu geile huisvrouwen
Verlies gewicht tot op het bot met deze truc
Homeopatische alternatieven voor viagra

Leiders in luiers betalen om geslagen te worden
maar voor marginalen is vernedering voor niets,
miskend door minzame progressieven
en in de luren gelegd door rechtse demagogen

XI

Als je valt is het uitzicht prachtig,
het vooruitzicht minder
en achteromkijken is wegkijken
van de stapels geschiedenis, de bergen
knoken en lijken, die nu allemaal eender lijken
te grijnzen naar een steriele toekomst.

XII

De hemel splijt niet
volgens de wetten van de thermodynamica
sijpelt spijt naar binnen
door de zachtste openingen
en verandert ons bloed in azijn

Mijn God, mijn God
de geseling is voorbij

XIII

De bebouwde kom komt weer in zicht
en in steen gehouwen staat een lijst
van alle zonden die ik heb begaan
voor echt en waar verklaard

XIV

Het sluitstuk is stilte
het geluidloze tikken van atoomtijd
het vormen van terrassen van kwarts
gehuld in een Homerische nacht