Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

dinsdag 30 oktober 2018

De kooien van zeldzaam verlangen

De ene tuin is afgebrand
De andere boomgaard onder water
Hier ontsnapt geen niemand meer

Ooit had ik ogen en vingers
bezield door een veel te kleine mond
omringd door mismaakte vliegen

En er was m'n hoogstpersoonlijke porno
in herhaling op een chat

Nu is er enkel nog de nieuwsgierigheid
die ruikt aan de staven van de lelijkheid

maandag 29 oktober 2018

Het oliesel van Cyriel

In het midden is het lauw en warm.
Armen en benen komen in beweging,
dekken dekens over de radicale diaken
en verzaken aan hun eigen moeders.

We veroordelen vers gekapte jongens
in knappe hemden en staalhelmen
maar negeren de tulpenbollen onder de grond,
die bleke wortels van de erfzonde:
de onopgedolven kleine Adolven.

Op tv spreken de intellectuelen
dat het meevalt, dat we lief moeten zijn
voor die mestvaalt, die berg aan excuses
die droomt van standrechtelijke executies

Maar het volk, dat ben ik toch ook
dat zijn wij ook, verwijlend in hoeken
en kanten, en cafés en achter boeken,
de mensen die mens willen zijn,
met dromen die niet passen in ijzeren matrijzen

dinsdag 23 oktober 2018

L-Isla

De einder nodigt uit tot kijken
op rotsen en stoelen en kastelen
over het veld van de zee,
verenigd met voorvaders

Sappho dacht het, Augustinus ook,
Erasmus en Gertrude, Goethe
en de romantici: onbevattelijkheid
is een nederig bad

De tijd schakelt ons gelijk,
los van stoom en spaan en stroom,
want ondanks alle meanders
blijken we begrepen in één verandering

zaterdag 13 oktober 2018

Degeneratie

wat kan je doen als de necrose
begint in het binnenste rood
of als je al forfait moet geven
tijdens de geboorte van het feit

waarom wandel ik achterwaarts
het donker tegemoet
en is het wetten van een mes
geen waarschuwing maar een welkom