Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

woensdag 22 juni 2016

1969

Stenen spreken
niet meer, sterren
staan te ver
van de kosmodroom

Ooit was men nog
mooi en onwetend
Nu kent men de
prijs van alles

Het is de metastase
van de mens tot
ontwerper
verwerper van grenzen,
wichelaar van het haalbare

In de voorsteden
rijzen rijen hagen op
In de voorsteden
wordt men grijs geboren

donderdag 16 juni 2016

Berlinette

Regen op de Alexanderplatz
koffiehuizen dampen hun mensen uit
en buiten luwt het verkeer

De zomer is nog een verre vijf
dagen veraf, enkel waterverf
en wijn verwachten haar komst

Een meisje danst op haar balkon
op Griekse muziek en ik, ik
vraag me af wat mij nog toekomt

zaterdag 11 juni 2016

In het binnenste heiligdom

wij waren van de laatste generatie
die nog hoorde van Golgotha
en God
die het gordijn scheurde van
zijn synagoge
toen zijn Zoon gebroken werd

ik dacht aan dat verhaal
toen ik als tienjarige
kroop achter het doek
om de dopjes te schroeven
van de bakken frisdrank
om een wedstrijd te winnen

God vervloekte me niet,
en ik won de wedstrijd niet
De jeugd van tegenwoordig
heeft geen notie
van wat gelijkspel betekent.

donderdag 2 juni 2016

Beenwit

een mens is een persoon
een mensenmassa is
slechts bleke gelatine

het lied van de hoogoven
buldert boven alles uit
en dwingt ten dans

zwarte sneeuw valt omhoog
en sissende huid knispert
het afval ligt behangen
over de planten en struiken