Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

maandag 27 oktober 2014

Woland

Iets is me ontsnapt
iets leeft buiten terwijl ik naar binnen kijk
Een terrarium vol mensen
in vensters en appartementen.

Gent groeit boven onze krachten
Ze wijkt terug voor de winter
maar de ijver van anderen lijkt ongebroken.
Ik blijf in stilte.

Elk blad dat valt, tel ik,
elk dovemansgesprek zie ik
en toch is er zo veel
dat zich niet kenbaar maakt

dinsdag 21 oktober 2014

Yggdrasil

de wereld wordt begrensd door taal -
raven van verleden en verleiden,
morgen
en de holte die vandaag heet.

het horen komt voor het spreken
maar het luisteren komt laatst
nog na het tieren van tirannen
in 1080p HD.

het huis is niet meer wat het was
de ramen dichtgetimmerd, de gevels
vergeven van ongedierte.
de kelder lekt. de zinnen zitten
vast in spinnewebben.

onze wereld wordt verkleind met woorden -
de eksters hebben letter na letter
onze ogen uitgepikt.

dinsdag 14 oktober 2014

-

wij waren bestemd voor grote dingen

I

ter hoogte van de Zuid
is er een zaadvlek gemeld
een goor gelach weerklinkt
de dichters roken en grappen,
vermaken zich best zonder publiek

II

hij moet moeite doen om boven
het gitaargeloei te brullen
hij hoort slechts echo's
van bier en beklemming

III

wij waren bestemd voor grote dingen,
de gouden generatie
waar niemand op zat te wachten
en wat is er van ons geworden:
werkers, enkel dromend
bij langzaam dovende vlammen

IV

en wij waren bestemd voor onszelf
als complete mensen, man en vrouw.
ik was de donder van je bliksem,
het kruit van je explosie
en jij was de wind die
spookte door dit okerhuis.

woensdag 8 oktober 2014

In het kabinet

hij tracht te spartelen, spert
zijn amberogen wijdzwart open
en denkt "ik ben verraden
door mijn beste vriend"
- dat denk ik toch, want
hij kent slechts lichaamstaal.

de dierenarts scheert zijn pels

kon ik mijn kater maar verklaren
dat het goed komt, dat het gaat
en dat hij weer gezond zal worden.

de dokter kijkt op, kucht, zegt
"de naald raakt niet diep genoeg.
je kater is te dik."

man en dier wisselen van blik
van berusting in het absurde.

donderdag 2 oktober 2014

Tegen

ik ben tegen alle ellende
ik ben tegen enthousiasme dat vrijblijvend is
ik ben tegen de dictatuur van de gezelligheid
ik ben tegen ironisch onbehagen

ik ben tegen poëzie die smaakt naar pruimenconfituur
ik ben tegen nutteloze enjambementen
en de nouvelle cuisine van regel
per regel
te fileren, uit te benen
voor de schijn van diepzinnigheid
en ik ben tegen het aanlengen en het voorsteken,
tegen de kleine kamers met grijze heren

voor de adem, voor de heldere gedachte,
voor de duisternis en zonlicht uit,
voor de dronkenschap,
ik ben zo voor de glasrand, de bodem
en de toog als ronde tafel.

ik ben tegen de ludieke actie
ik ben tegen de aandeelhouders
ik ben tegen de perfectie
en ook tegen de boekhouders

ik was tegen van voor het goed was te foerten
en in vuiltaal op Walen te kakken
ik was tegen van bij de geboorte
ik was tegen nog voor ik voor was

bovenal ben ik voor,
bovenaan, vooraan, een onophoudelijke brandhaard
en een kinderlijke grijsaard