Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

woensdag 17 mei 2017

Isnis

I

de nieuwe taal is me niet bekend,
men heeft zich schriftelijk niet aan mij gericht
dus sta ik in een tuin vol kaas, met de voeten in de aarde
waar ik ooit een dode kerstboom probeerde terug tot leven te pissen.

ik zou het kunnen hebben over een onbestaande generatie tussen X
en Y, de stoelen waar ik tussen hang als kauwgom, verstold als snot
in de bladzijden van Pernath tot Kouwenaar, in de kreukelzones
van de auto van Snoek en het autisme van Verhelst.
maar genoeg met de namedropping.

jarenlang streed ik met vaste hand tegen het enjambement
nu moet ik vragen of je m'n boek terug komt brengen
terwijl ik m'n broek terug aantrek in de slaapzaal waar ik niet vaak ben

II

de nieuwe taal zit me niet gepast
te strak om de buik, te los om de armen.
het is vast de schuld van de socialisten

in de spiegel zien we altijd spijtoptanten
van ingecasht geld dat ons niet toekwam.

III

ik kom uit het bronzen tijdperk
in staal kan ik enkel staren alsof het een bevroren vlam is
en mijn tanden zijn te klein voor mijn hoofd
dat ik niet wil zien spreken
of me zien achtervolgen op sociale media

uit een papierversnipperaar is alles de meest ranzige confetti,
een feest van fecale steraanbiedingen
            probeer nu onze palliatieve zorg
            krijg diarree voor het hele gezin
            onderhou uw tuin door er uzelf in te begraven
in bunkers zitten vieze oude mannen
toch onze ondergang al in detail te plannen.

IV

de nieuwe taal is een drama

ik grijp naar takken uit het moeras van monden
en meningen die schreeuwen als demonisch fruit.
en dan lig ik in het riet verscholen
het jachtseizoen is hier altijd open.

ik denk aan het verschaalde verleden
dat lijkt nu zo veel leuker
omdat ik nog niet wist dat ik
het niet zou halen

V

de nieuwe taal koppelt Klemperer aan Klein
laat technocraten en fascisten over
aan hun paleisrevolutie
zoals men zegt, de aandeelhouder wint

het Planbureau deelt ons in volgens frenologische methodes
en alleen al voor al die woorden
verdienen we een klap vooor de kop
tot we enkel nog blijmoedig lachen als in een belegen mop.

VI

de nieuwe taal past in 140 karakters en een dickpic
bespaar me je verhalen maar
bespaar me je rechtvaardiging, je weet hoe het hier is

VII

ik denk terug aan de vingers van autostradelichten
en hoe die in haar haar iets leken te betekenen.

maar niemand die zorg leek te dragen voor m'n dromen

ik joeg m'n spoken voor me uit in regen en mist
en over onbegrensde linten van wit

is dit nu later
als je dood bent
een stalen pil voor de geest
een nieuwe taal voor machines en algoritmes