Als zon en maan verdwenen zijn
dan spoken dromen langs gebroken
beton -
de muren die nooit huizen werden
de beelden die geen armen hadden
Een plaat blijft haperen
zelfs het stappen stottert
Dakloos is het naamloze leed
het roemloze verdriet dat zwijgt
en in bomen van zilver
de gruwel ziet van het groen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten