Sedna

(buiten)
Het is koud en stil,
en toch is er die vibratie
die nuance van momenten in hoe
een handschoen aangetrokken wordt
of ik daar sta te staan
op het perron
aan mijn wagen
voor een draaideur
Ik probeer verborgen ritmes te lezen
(iedereen staat plots volkomen stil)
Ik zie en word gezien

Eidolon

de vingers van de nacht strekken zich langs de vensters
waar de zinnen blijven meanderen
en veranderen in hun ware gedaantes, aangemeerd
tegen de aangeraakte vloer en hemel

de ervaring is centraal en toch ondeelbaar:
terwijl dagzijdes tot stofwolken roteren,
muteren de lichamen tot uitgelijnde vormen
en weren zij nog elke verheldering

Infra

een fruitboom ruist in de warme wind,
elke tak heeft de grootte van een huis
wie niet eet, verhongert
wie fluistert, die praat in tongen

onze gezichten zijn besmeerd met bloed
luid slaan de aders in de hals en huid

ook in de hel is het dodelijk stil