de lucht ligt in lagen
als een revelatie
er wordt niets beloofd
dat niet complex is
de vlam staat niet stil
maar is onzichtbaar
als stralenkrans om de handen,
lekkend uit de longen
het proeft hier naar potgrond
en stof van dagen
dat over tafels waait
en tekens zet in steen
de zee is een woestijn,
een blauwe meditatie
men dregt de toekomst
en drenkt er gedachten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten