Wij zijn geboren in een stenen hemel
om onze tijd uit te zitten in de sporen
en gelaagde golven van geluiden
Ik strek me nu uit over de grijze banen
onder straatlampen en in ruisende wagens
en de volle witte strepen op dampend zwart
Ik ben verloren maar zoekend
Ik ben moe maar grenzeloos levend
Het is lang geleden dat wij geen kou hadden
of ons niet moesten laven aan verre echo’s
van onbereikbaar hoge pillaren
Ik ben geboren om de stemmen te stelen
Wij zijn geboren als stoorzenders
Geen opmerkingen:
Een reactie posten