Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. Overigens kan je mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat als je Patron wordt: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019), 'Indiscrete wiskunde' (2021) en 'Chicxulub' (2024). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. De weg een beetje kwijt? Mijn eigenlijke website, die ook 'Onklare taal' heet, verwelkomt je.

dinsdag 19 augustus 2025

10717

Heem

Een ondraaglijk lichte koffer volgestopt
met vreugde reist boven de wolken, racet
onder een zon met manen als een raket

Er worden geschenken geschonken en
broodjes gebakken. Er wordt gepraat onder
glazen en in vele talen maar iets
wordt niet echt gezegd.

Uitgerookt

Uit een tuin vol katten stijgt grijze rook:
de man komt niet nader tot het kind
Zout was de hoop en zout is die versmoord
Loom kijken de katten toe hoe één rug buigt
Hoe één hoofd stil lijkt maar een gevangenis
is

Raamloos

Gekraste lak, liminale schapen, zwarte
brokken gemaakt van coca-cola - consumptie
als universele taal in een raamloos gebouw.
Kapitaal heeft al lang de kunst gekaapt.
Rauchen verboten - der Hauch stockt, auch
dies war einmal ein Gefängnis

Staartstuk

Betonnen adelaars kijken met misprijzen
naar de vertrekkende, vertrokken en ver
dronken in een waterput van eigen makelij

Het voordeel aan turbulentie tijdens tur-
bulentie is dat het je geen bal meer
kan schelen of het vliegtuig zal vallen.
Maar m'n gordel heb ik toch aan. 

vrijdag 1 augustus 2025

Midscheeps

dagelijks praat ik als iemand anders
om mezelf te kunnen zijn; datzelfde
zelf probeert zich ervan te overtuigen
dat het bestaat door mijn stem te imiteren
en het meent ook alles te weten.

het bidt voor mijn ondergang,
biedt me aan als offer aan de zon
die ondergaat omdat de zonden
de klaarte niet kunnen verdragen;
dus moet ik elke dag dansen.

het sluit me buiten uit de tuin
en aanroept luid de maan als waan
zinnige. maar toch weet ik beter.
toch neem ik traag bezit van iets
dat eigenlijk helemaal niet bestaat.