Wreed april met zijn bloesems en bureaucratie
De prognose is van alles te veel dat er niet toe doet:
schuld, vet, pijn, de systematische spallatie
van diepe dromen
Meer dan ooit ben ik een leger van één man
een vreemdeling onder eigen volk, iemand
die verkeerd gebouwd is in een verkeerd gebouw
Maar toch adem ik nog
Geen opmerkingen:
Een reactie posten