Mitose

hoe meer vragen zich ongebreideld dupliceren

des te dreigender zwijgt de nacht

hoe luider de kerkklokken breken, hoe

stiller ruist de zwarte vaart, hoe

meer ik je wil spreken, des te smaller

wordt de kier van de maan

ik drijf op een berg van afval voorbij

met enkel dit te hebben bereikt:

ik heb alweer één steen gelegd 

voor een bouwsel zonder deur,

een plek waar niemand thuis is 

Spookschip

de einder valt hier nader, lager tegen de grond

als het Avondland verandert in Nachtland,

een grenzeloze zee die niet te bezeilen valt

een brullende vloedgolf stormt op ons af

met miljoenen gezichten vertrokken van de haat

- in de verte weerklinkt een bel

onze gedelamineerde geesten met hun grote woorden

vermogen niks tegen het spookschip dat nu opdoemt 

Dagprijs/Nachtvlucht

Ooit een heide vol afval en asbest

grijs als de CVP en bruin als mest

Nu een bedrijventerrein in kleur:

rode blokken, groene blokken, 

doorzonvensters en gele deuren;

het zomert op kantoor en

alles staat ook open voor fietsers.

Maar niet het centrale gebouw, oud 

als de jaren '70. De tijd zelf is

hier gestorven, gestold in beton

en baksteen. In het heiligste midden:

een verhoorplaats, een strafkamp

als Karaganda of Magadan 

Onherstelbaar

ook wolkenloze zomerdagen zijn nooit zorgeloos

in de verte nadert die naamloze schaduw

die donkere monstergolf die altijd dreigt

te breken op mijn rug

woordeloos hijgt hij hevig in m’n nek als ik plezier maak

rijst torenhoog boven me uit als ik verpoos onder bomen

en des nachts 

kruipt hij binnen door het venster, sluipt hij 

geluidloos door de gangen 

naar me wijzend met duizend vingers

aan mij gelijmd met ontelbare draden

hopend dat de toegebrachte schade onherstelbaar is 

Vermiljoen

Gisteren was ik nog in alle kleuren

vandaag slechts gebarsten ramen

en deuren - ik heb niks getekend

Ik heb niks betekend, alweer 

een afgedraaide rol wc-papier

Toch besta ik meer dan ooit

in de straten en de media, in

alle denkbare staten en dieren.

Soms aap of raaf of vos of 

dan een ijsbeer, rat of kat,

Baby dis baby dat

Ik ben het circus

Ik ben hij die het overleefd heeft

Mein Stern wird niemals untergehen

Dehnung

De dagen zijn grijzer dan de zee zelf

Nu eens een lichtschacht, dan weer

slagregen. Als in een miniatuur kan ik

mezelf elke minuut zien stilstaan

of waken, of werken, of dingen voelen

die we geen namen meer mogen geven.

Alleen slapen, dat maken de baren

niet mogelijk, als waren het misthoorns,

als waren het vloedlichten vol woede. 

Zilverzijde

Open een scherm: tips en tricks op TikTok

inspiratie van Instagram over je beste kant belichten,

je trauma's genezen (tegen een prijs)

je wereldbeeld te verbreden (ga op reis)

je te wapenen tegen woke (stem op mij)

 

Over onrecht: technisch gesproken gebeurt er geen genocide

tenzij in onze straat, waar de staat erop staat

een schamel dak te schapen voor wie niets heeft

Ogen open: we kijken in een hemel van beton

Aan de togen: het is toch waar zeker

Worden we dan niet gewoon belogen? O ja

Constant