Ergens in de droge akker
liggen lijken zij aan zij
geschiedenis te zijn.
De resten van het doodsbuffet
zijn gescheurd textiel
een gouden tand
een gapende wonde
tussen de benen
Dit zijn de resultaten
van het vale zieden
van ware zeloten.
En dit moet wel het droefste zijn:
die ongedanste laatste dans,
die gedachte die vast zat
tussen twee stembanden
en het maanzand
dat hun haren streelde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten