Ik leg landkaarten aan van lust en boete,
routes naar verlossing en ontlading.
In hoog gras zomeren nog gedachten aan vroeger
en hun bomen,
en hun fruit met pitten die taal konden maken
tot gesmolten staal.
M'n vingers volgen de weg van berg tot dal,
tot galgenveld van beloftes -
ik heb niet gewacht
ik wacht op niemand
De schatkaart werd verbrand.
"Welkom op het grote wiel; niemand kan eraf."
Wij, de zoekers, vangen slechts troost bij gaslicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten