(Open van acht uur 's avonds tot zes uur 's ochtends:
hier wordt nog ontbijt verkocht)
Als warme lucht loopt hij langs spoorlijnen,
en verzamelt gebroken lampen.
Al sluimerend steelt hij zijn stemmen bij elkaar.
In kale hallen staat één getatoeëerde danser,
in veelvoud zoeken passagiers hun hartslag.
Iemand gooit kop of munt,
iemand verbergt zich in een jas van koffie
Hij is het spook van alle steden met lege kerken,
de stegen met zwarte vuilnisbakken, en
welke God daar nog door het stof dwarrelt.
Wandelend in regen klem ik de lippen op elkaar
en knikken we elkaar weer toe: mondhoeken
en hun verhalen van onbreekbare tederheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten