de blikken man als olievat, hij danste
houterig als een gehandicapte
in een zee van stilte.
een Daedalus van bedaring
met woorden van wijsheid voor de mensheid
wij kwamen in vrede
wij masturbeerden alleen
ik heb het regoliet gebroken en geademd
ik duwde de horizon voorbij het zwartste zwart
en zag de witte zon
Amerika zond haar zonen
in inpakpapier voor souvenirs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten