de vingers van de nacht strekken zich langs de vensters
waar de zinnen blijven meanderen
en veranderen in hun ware gedaantes, aangemeerd
tegen de aangeraakte vloer en hemel
de ervaring is centraal en toch ondeelbaar:
terwijl dagzijdes tot stofwolken roteren,
muteren de lichamen tot uitgelijnde vormen
en weren zij nog elke verheldering
Geen opmerkingen:
Een reactie posten