Ruiter

Ik bundel mijn krachten
ik drijf
ik draaf langs zonnige lanen -
Dit seizoen is drachtig
van wijn en wijwater en
wanhoop op het politiecommissariaat
De staat lekt aan alle kanten
fascisten uit de deuren en vensters
Lang duurt het niet meer
ik schenk bij en slaap
ik ontwaak in een nat Brussel
regen dan weer neer in Gent
Mijn krachten blijven niet gespaard

De namen van de dagen

Hard
een dag van grote zwarte priesters
gestolen discipline en gedachten
die éénvormig trappen op en af gaan
het medicijn van de arbeid

Vormloos
dag voor een naamloze soetra
een gekend verlangen als strelen
over de kleinste haartjes van het kleinste dier
het dierbaarste in een vinger
hoed van een gemaskerde minnares

Langschip
een dag voor kameraden in zichzelf
vermeerderende kamers, fractalen in vriendschap.
een dag van draden en meanderen,
dadendrang

Dis
een dag van de papieren golem
een dag achtervolgd worden door een reumatische dode tante
uren achterover op je gezicht vallen
een disconnectie, een wervel
die altijd verschuift in de verkeerde richting

Correctie
de tao duizend keer vermalen
tot van de dag alleen de tao overblijft

Federer
alles in moderatie behalve uitmuntendheid.
de dag als concept en als praktijk,
levenskunst in beweging
geen sentiment maar wel gevoel -
het uitgevonden kookvuur, stoom
en vele geesten in carrosserieën van carboniet

Leisteen
de dag in praktische kleren
die zet het vuilnis buiten, maakt soep
en grilt groenten.
het is uit deze handen
dat ik het stof klop tot het licht wordt.