in één week passeert een jaar, de hele dierenriem
draait erdoor, deur in, deur uit
en niets blijkt veranderd. wij zitten niet anders
dan anders, maken ruzie met dezelfde mensen
en hebben nog steeds te weinig geld.
in de stad klinken belinte sirenes
in de winkelrekken is hoop alweer uitverkocht
dus slaan we maar kroketten in
één minuut buigt zich van horizon tot horizon,
een boogseconde vermomd als belangwekkend moment
want ook historische tijden kunnen ontzagwekkend saai zijn.
we inspecteren uitgebreid onszelf, masturberen
ons een goddeloos ongeluk in
de straat is veranderd in een begraafplaats
mijn bloemen zijn stilletjes gestorven in hun pot
