Ik zie je in de hemel als een satelliet
maar is dat nu echt wat je bent
Ik zie je op de baan als een bang hert
dat recht in mijn autolichten staart
Voor één keer heb ik mijn messen thuis gelaten
en ben ik bereid om het geloof te belijden
in mogelijke onvoorwaardelijkheid
Ik zie je als een boei op de vreemde zee
of is dat maar mijn reflectie die ik zie
Voor één keer ben ik onder de mensen
en dan ben ook jij bij mij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten