Tokamak

woorden buigen zich tot een torus
of keren zich in gebroken cirkels
tot denkers hen herleiden tot atomen.

men weeft vreemde texturen
om hen nadien uit te spuwen
want enkel puree is eeuwig

tand en kaakbeen smelten samen
tot een vreugdeloze hamer
die steeds hetzelfde aambeeld slaat.

Fotonvogel

ik lig te bed, door het raam de gouden zon
ik draai me om, grijp het venster van
mijn zwarte zon, sleutels tot de wereld

hier zijn geen nieuwe berichten.
ik strek me uit in gefilterd licht,
ik zie de kerosinestaart van een vliegtuig

de benedenbuur heeft een vogel gekocht
en ik voel me in zijn kooi gevangen,
doelloos zoekend tussen twee zonnen

Tethys

De zee is een algoritme uit de oertijd
en alles wat we doen is dat herhalen
in onze golven en stralen, onze
platgeslagen stranden en harde oevers

Het zout lekt binnen in het huis
en wij heten het welkom

De muren hebben hier ogen en oren,
de vloeren splijten open en
ergens wordt er een gat geboord
in ons spijtig weke vlees

Jaren later spoelen we weer aan,
miniaturen in kleine groene flessen
volgens de wiskunde van het water,
onze onontkoombaar gedeelde moedertaal