I
In Rome doodde men,
door ze van een rots te gooien,
misdadigers tegen de schoonheid
- de goden waren er wreed.
Nu vertelt men schuine moppen
achter de knoppen van de dood
II
Al bij leven staan we op sterk water
we zijn allemaal patiënten
in palliatieve zorgen, maar
zo lang we maar kunnen lachen,
zo lang er genoeg zout is
op de patatten en de puree.
Weet: ik ben geen trotse ongelovige,
want ook ik verlang nog vergeving
en overgave -
maar wat kan ik hier verwachten
in kerken van verlating
in kerkers van verwensing
Geen opmerkingen:
Een reactie posten