terwijl men buiten in sprankelende gesprekken meandert in maanlicht,
vang ik slechts losse letters en gedempte tonen
waarin klaterend gelach wordt tot percussie en het
deinen van de stemmen een ongebroken refrein
het is goed om alleen te zijn onder de velen,
en zich gewiegd te weten in die nachtelijke nestwarmte
het is goed als ik vanop afstand kijk en luister,
en ik in eenzaamheid één word in verstolde mensen
nu eens verenigd als vrienden,
dan weer vechtend als kemphanen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten