La Roche-en-Ardenne

Uitzonderlijk is de wind voor warse wandelaars
over smalle paden in de Ardennen, waar
geen Waalse of Vlaamse industrie weerklinkt
maar Nederlanders picknicken.

Onze landgenoten zijn onzichtbaar, behalve
aan de bar of bij bestellingen van de kaart

Wij, wij herontdekken onze vreemde eigenheid
in een burgerlijke blokhut, wij wachten op regen
en zien zowel wolken als sterren in stilte
na wake zonder wielen, het wentelen in houten kamers

Nachtbreker

I

Een shot in de spiegel, achteruit:
het kille haar van een planeet
waar je de leegte mee kan snijden.
De diepte is hier adembenemend.

II

De gruwel is erger dan de dood,
de achterblijvers kleiner dan lijken.

De artillerie brengt spektakel
op de leest van Wagners geest
terwijl oude mannen met dun haar
dansen met elkaar.

Hun zonen zijn moordenaars,
hun dochters verkracht
Ook dat is leiding geven

III

Op zondag zit ik in zetels
en wacht ik gezellig af
tot de nacht mijn leden meevoert
en roodgerande dromen
terug de overmacht nemen.

Dit is mijn brein op rails;
dit, de surreële trein,
het monster in elk bed
en het zweet van oude schuld.

IV

Ik tel de zonnestralen,
een hemels telraam
zonder balk noch vloer

Ik pers levertraan
uit een flard muziek,
zo mooi, zo vreselijk,
zo niet vergeten
wat ik ooit beloofd had.