Wit is altijd schoon,
zeiden de oude schrijvers
En in het oosten is wit
de kleur van de dood
Ik breng de winterzon,
het gestaalde blauw van de kou
en de warme soep die volgt
Wit is altijd een doek,
de maagdelijke pagina
die slechts één vraag stelt:
"hoe lang nog tot ik smelt?"
