je wil het niet geweten hebben
wat die kolonisten doen tussen je ribben
en wie gestorven is in zijn slaap
maar nog voelde hoe alles uitviel
je kijkt naar die ballon tegen het plafond
een rood vraagteken op grijs beton
en je kent te antwoorden niet, niet
waarom brood weer duurder is
en waarom boeken niet meer blijven plakken
je gaat langs de overkapte beken
en voelt enkel nog een oude pijn,
de lijkgeur van verkeerde liefde
die zelfs geen zerk gekregen heeft
je staat stil en slaat je ogen neer
je staat stil terwijl de wereld trilt
je hoopt op een samenvatting en koopt
dan maar de krant.
verder dan de strips kom je niet meer
zelfs het kruiswoordraadsel geeft niet thuis.
