Er kleeft geronnen bloed
aan de muur van het toilet
misschien van een dood insect
of een zieke collega.
God weet dat deze dingen
soms zomaar gebeuren, en
dat niemand ze zich nadien
nog herinnert. Behalve
ik, die na mijn leven
terug zal keren tot
de toestand voor mijn dood.
En geronnen bloed mijn deel wordt.
Over 'Onklare taal'
'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. Overigens kan je mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat als je Patron wordt: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019), 'Indiscrete wiskunde' (2021) en 'Chicxulub' (2024). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. De weg een beetje kwijt? Mijn eigenlijke website, die ook 'Onklare taal' heet, verwelkomt je.
woensdag 24 juni 2015
maandag 22 juni 2015
De magische ring
Als gesmeed in de kern van een ster
Als ring van water en ring van vuur
Het omgeeft ons, het stof en het licht
dat we zelf het leven ingeblazen hebben.
Dingen ontsnappen voortdurend aan woorden
als het stuiteren van straling:
slechts zichtbaar aan de sikkel
van de waarneming, een zachte suggestie
van de sterkste kracht.
Als ring van water en ring van vuur
Het omgeeft ons, het stof en het licht
dat we zelf het leven ingeblazen hebben.
Dingen ontsnappen voortdurend aan woorden
als het stuiteren van straling:
slechts zichtbaar aan de sikkel
van de waarneming, een zachte suggestie
van de sterkste kracht.
dinsdag 2 juni 2015
De Grote Mandrenke
Ravenspurn
Het begint altijd met regen
met aanvang noch begin
In het holst van de nacht,
als de bleke koning droomt.
Een naamloos gevaarte
nadert uit de verte
maar onheil blijft
nooit lang op afstand
Kerken breken in elkaar,
koepels storten neer.
Dunwich
In hoog water is haar
slechts zeewier
Huizen worden wrakhout,
havens worden slik.
De bleke koning heeft beslist
mensen te wekken
Man en dier verdrinken
en inkt vloeit weg.
Waanzin komt naar boven
en schildert alles zwart en blauw en wit.
Südfall
Dit is het haatgetij,
het einde van verstand
Hier regeert de woede
volledig soeverein
Woorden worden klanken,
schuim kopt op de bekken
De kraken komt naar boven.
Een sediment van teer
kleeft aan vingers en aan voeten
De anderen zijn weerloos
uit hun bed gelicht
en in hun graf gelegd
Een winkelraam versplintert
Radio Mille Collines staat aan
King herbeleeft zijn eigen dood
et in Gethsemane ego
Niedam
Een quantum-evenement in de geest
als de horror die vandaag typeert
Nog leeft de bleke koning
op celniveau, dreigend
met zijn witte filamenten
om zich meester te maken
van het ontmaken van de sponde
De nachtmerries krijgen de vorm
van kwaadwillig vlees
Rungholt
Mijn visioenen van de dood en ik:
ik verlangde mezelf te straffen
gesel Gods, gezel
van het eerste uur
Dit had niet
duurzamer moeten zijn dan brons
noch machtigen doen wanhopen
Dit had enkel groter
gemogen dan ikzelf:
wat meer van steen
en wat minder honger
Het begint altijd met regen
met aanvang noch begin
In het holst van de nacht,
als de bleke koning droomt.
Een naamloos gevaarte
nadert uit de verte
maar onheil blijft
nooit lang op afstand
Kerken breken in elkaar,
koepels storten neer.
Dunwich
In hoog water is haar
slechts zeewier
Huizen worden wrakhout,
havens worden slik.
De bleke koning heeft beslist
mensen te wekken
Man en dier verdrinken
en inkt vloeit weg.
Waanzin komt naar boven
en schildert alles zwart en blauw en wit.
Südfall
Dit is het haatgetij,
het einde van verstand
Hier regeert de woede
volledig soeverein
Woorden worden klanken,
schuim kopt op de bekken
De kraken komt naar boven.
Een sediment van teer
kleeft aan vingers en aan voeten
De anderen zijn weerloos
uit hun bed gelicht
en in hun graf gelegd
Een winkelraam versplintert
Radio Mille Collines staat aan
King herbeleeft zijn eigen dood
et in Gethsemane ego
Niedam
Een quantum-evenement in de geest
als de horror die vandaag typeert
Nog leeft de bleke koning
op celniveau, dreigend
met zijn witte filamenten
om zich meester te maken
van het ontmaken van de sponde
De nachtmerries krijgen de vorm
van kwaadwillig vlees
Rungholt
Mijn visioenen van de dood en ik:
ik verlangde mezelf te straffen
gesel Gods, gezel
van het eerste uur
Dit had niet
duurzamer moeten zijn dan brons
noch machtigen doen wanhopen
Dit had enkel groter
gemogen dan ikzelf:
wat meer van steen
en wat minder honger
Abonneren op:
Posts (Atom)