er zijn dingen die nooit veranderen
zoals water dat langs vensters loopt
of hoe de hemel een regenjas wordt
terwijl ik er niets van begrijp.
vannacht ben ik weer totaal alleen
op die baan waar de hartslag vertraagt
en verkeersborden bij herhaling
de vinger op de lippen leggen.
ik wens misdaden te bekennen
die ik niet eens begaan heb
ik wenste dat ik geen bloed had
van elektrisch blauw.
Over 'Onklare taal'
'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. Overigens kan je mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat als je Patron wordt: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019), 'Indiscrete wiskunde' (2021) en 'Chicxulub' (2024). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. De weg een beetje kwijt? Mijn eigenlijke website, die ook 'Onklare taal' heet, verwelkomt je.
zaterdag 26 juli 2014
maandag 14 juli 2014
Dagtrippers
I
de kleuren van de kamers zijn diep hier
elke gang een strand,
elke deur een doorgang
en de zee een regelmatig ritme
lichtschachten snijden door gordijnen
en bespelen elk detail
II
tweeëntwintig man tikt tegen een bal
en wij eten in stilte
op het einde is alles op
en staan de Duitsers in Brazilië -
het commentariaat uitzinnig
en wij twee lome katten
III
ik ga in en uit mijn lichaam
en lees al slapend
de tekens van mijn grootse vijand
de nacht komt los aan de naden
van dit cryptonomicon
en buiten klinken trommels van bloed en van vermaak
de kleuren van de kamers zijn diep hier
elke gang een strand,
elke deur een doorgang
en de zee een regelmatig ritme
lichtschachten snijden door gordijnen
en bespelen elk detail
II
tweeëntwintig man tikt tegen een bal
en wij eten in stilte
op het einde is alles op
en staan de Duitsers in Brazilië -
het commentariaat uitzinnig
en wij twee lome katten
III
ik ga in en uit mijn lichaam
en lees al slapend
de tekens van mijn grootse vijand
de nacht komt los aan de naden
van dit cryptonomicon
en buiten klinken trommels van bloed en van vermaak
vrijdag 4 juli 2014
Lettervos
sommigen kennen de wereld door witregels
anderen door zinnen en verzen
maar detaildenkers verkiezen de kleinste eenheid
van de nauwgezette letter:
de o van ontzetting of ontsnapping
de i, op zich al interpunctie,
de u, uiteraard, in aanhef
of de c, de laatste centurion in schrift
vorm is functie en betekenis -
wat schreeft is waarheid als een grafsteen
of de leesbril voor een krant,
en zonder schreven zoeken letters
zichzelf tussen zaak en zonde.
maar in gelijk welk formaat heb ik altijd
het meeste gehad aan de a,
aanspreking en aandacht,
schildwacht en hoofdman.
anderen door zinnen en verzen
maar detaildenkers verkiezen de kleinste eenheid
van de nauwgezette letter:
de o van ontzetting of ontsnapping
de i, op zich al interpunctie,
de u, uiteraard, in aanhef
of de c, de laatste centurion in schrift
vorm is functie en betekenis -
wat schreeft is waarheid als een grafsteen
of de leesbril voor een krant,
en zonder schreven zoeken letters
zichzelf tussen zaak en zonde.
maar in gelijk welk formaat heb ik altijd
het meeste gehad aan de a,
aanspreking en aandacht,
schildwacht en hoofdman.
Abonneren op:
Posts (Atom)