Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. Overigens kan je mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat als je Patron wordt: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019), 'Indiscrete wiskunde' (2021) en 'Chicxulub' (2024). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. De weg een beetje kwijt? Mijn eigenlijke website, die ook 'Onklare taal' heet, verwelkomt je.

dinsdag 29 januari 2013

Mutatie

een postkaart valt in de bus, de tijding
kondigt betere tijden aan, zeezichten
van bijziende drukkers
maar ook dit gaat voorbij: na regen
nog regen
de geknapte tak groeit nooit meer terug

dat wil niet zeggen dat we niet zullen opstaan
of tafels aan de kant zullen schuiven
om in nieuwe kleren nieuwe kleuren uit te vinden
en feest te vieren als nooit voorheen

verlies is iets dat niets achterlaat,
winst is een mutatie -
of hoe relaties breken en herrijzen
in andere configuraties.
laten we er dan mee leven, mee feesten,
in de regen, in de regen die regeert

maandag 21 januari 2013

De handlangers van Pruisen

Op Brusselse bussen klit samen het stille gependelte
gestold in koffiekleurige dromen
Het zijn slechts kinderen en zotten die praten in het onklare
Strooizout spat weg langs fout gespelde haltes

In de krant staan weer afschuwelijke namen van rechtse politici
Verbitten, Onghena, Zwendelaer, Verkrachtert,
dolmen-dansers met dolken, eters van paardenvlees
Cartoons op de laatste palimpsest van inkten kul

Opent zich toch de mozaïekmuil van Dante's metro
met delen van daklozen, doelloos liggend als partituren voor Permeke
Het gependelte zwemt langs muren en buizen
wegbereiders van wassen dagen
mismeesteraars in dove banen

woensdag 9 januari 2013

Het hoogste bureau

men lauwert een man,
een despoot met scherpe varkensogen, roze
van das en grijs van maatpak

als hoofdmongool heeft hij de beste yurt
en de langste wagen met een span van
wel tweehonderd paarden

een khan van pudding en rekenwerk.
hij en zijn krijtheren beschikken over
leven en dood van de grootste gemene deler

men lauwert hem. hij zingt de Vlaamse leeuw,
bolvormige viriliteit
hij eet graag oesters -
dat komt nog in de boeken