Houten kom

de rijstkom is nog halfvol groen en geel
en van het land kan men nog eten
zelfs in zweet op zwart blijven de gaven
en giften gehandhaafd - ik zie,
ik adem

elke korrel is een geplet ogenblik,
tandplak,
een graaiende hand van honger
het nu los van gisterenmorgen
en de dag die er op moest volgen

rijk wordt het land bezaaid
door maestro's van water en weten
los van de dadendrang van de dag
en de zaken die ik zie in zwart
op goud op wit

Gustav infinitus

De nachtlampen doen de open ogen verklammen en verdampen
Langs baaien en straten slingeren de langkrolse straatkatten
en door holle tunnels zuchten de lage lichten van lichte dagen
met vastomlijnde afwezigheid

Een lepel blijft in permanente schemer liggen
Een woordwolk antwoordt boven de schuchtere torens:
nu is koffie je liefde in verwarmde handen,
golfstromen van man tot meer -
een betrachting van vreemd gemis in vreemde landen