De eens gebroken bogen van het jaar weven zich weer samen
en vormen het gebeente van dit nieuwe spreken
De donkergelaagde adem van de kou komt nog één keer terug
maar herhaalt zich daarna niet meer
verdreven door het oervuur van een vervroegde verrijzenis
Een man breidt zich uit in die lege ruimte:
de eenparige stem die hem vergezelt spreekt met moed
over hoop en onverhoopte passie, over gerechtigheid en zuiverheid
"Om deze beenderen te herstellen, zijn nog vele zachte handen nodig."
